Αναζήτηση
Επιλέξτε τη γλώσσα του λεξικού
to incriminate
01
κατηγορώ, ενοχοποιώ
to accuse someone of a crime or make a formal charge against them
Transitive: to incriminate sb
Παραδείγματα
The prosecutor decided to incriminate the suspect based on the new evidence.
Ο εισαγγελέας αποφάσισε να κατηγορήσει τον ύποπτο με βάση τα νέα στοιχεία.
The police officer incriminated the suspect during the interrogation.
Ο αστυνομικός κατηγόρησε τον ύποπτο κατά τη διάρκεια της ανάκρισης.
02
ενοχοποιώ, κατηγορώ
to provide evidence or information that suggests a person's involvement in a crime or wrongdoing
Transitive: to incriminate sb
Παραδείγματα
The witness hesitated to testify, fearing that any statement might inadvertently incriminate them in the ongoing investigation.
Ο μάρτυρας δίσταζε να καταθέσει, φοβούμενος ότι οποιαδήποτε δήλωση θα μπορούσε να τον ενοχοποιήσει ακούσια στην εξελισσόμενη έρευνα.
The surveillance footage unexpectedly revealed a piece of evidence that could potentially incriminate the main suspect.
Το υλικό παρακολούθησης αποκάλυψε απροσδόκητα ένα στοιχείο απόδειξης που θα μπορούσε δυνητικά να ενοχοποιήσει τον κύριο ύποπτο.
Λεξικό Δέντρο
incriminating
incrimination
incriminate
criminate
crime
