جستجو
زبان دیکشنری را انتخاب کنید
to incriminate
01
متهم کردن, اتهام زدن
to accuse someone of a crime or make a formal charge against them
Transitive: to incriminate sb
مثالها
The prosecutor decided to incriminate the suspect based on the new evidence.
دادستان تصمیم گرفت متهم را بر اساس شواهد جدید متهم کند.
The police officer incriminated the suspect during the interrogation.
افسر پلیس در طول بازجویی متهم را متهم کرد.
02
متهم کردن
to provide evidence or information that suggests a person's involvement in a crime or wrongdoing
Transitive: to incriminate sb
مثالها
The witness hesitated to testify, fearing that any statement might inadvertently incriminate them in the ongoing investigation.
شاهد برای شهادت دادن تردید داشت، از این ترس که هر بیانیهای ممکن است ناخواسته او را در تحقیقات جاری متهم کند.
The surveillance footage unexpectedly revealed a piece of evidence that could potentially incriminate the main suspect.
فیلم نظارتی به طور غیرمنتظرهای یک قطعه شواهد را نشان داد که میتواند به طور بالقوه متهم اصلی را متهم کند.
درخت واژگانی
incriminating
incrimination
incriminate
criminate
crime
