Szukaj
Wybierz język słownika
to incriminate
01
oskarżać, obwiniać
to accuse someone of a crime or make a formal charge against them
Transitive: to incriminate sb
Przykłady
The prosecutor decided to incriminate the suspect based on the new evidence.
Prokurator postanowił oskarżyć podejrzanego na podstawie nowych dowodów.
The police officer incriminated the suspect during the interrogation.
Policjant oskarżył podejrzanego podczas przesłuchania.
02
oskarżać, obwiniać
to provide evidence or information that suggests a person's involvement in a crime or wrongdoing
Transitive: to incriminate sb
Przykłady
The witness hesitated to testify, fearing that any statement might inadvertently incriminate them in the ongoing investigation.
Świadek zawahał się przed zeznawaniem, obawiając się, że jakiekolwiek oświadczenie może nieumyślnie obciążyć go w toczącym się śledztwie.
The surveillance footage unexpectedly revealed a piece of evidence that could potentially incriminate the main suspect.
Nagranie z monitoringu niespodziewanie ujawniło dowód, który mógłby potencjalnie obciążyć głównego podejrzanego.
Drzewo Leksykalne
incriminating
incrimination
incriminate
criminate
crime
