جستجو
زبان دیکشنری را انتخاب کنید
to disgrace
01
بیآبرو کردن
to bring shame or dishonor on oneself or other people
Transitive: to disgrace sb/sth | to disgrace oneself
مثالها
His scandalous behavior disgraced his family and tarnished their reputation.
رفتار رسواییآمیز او خانوادهاش را بیآبرو کرد و اعتبارشان را لکهدار کرد.
She felt she had disgraced herself by failing to meet her own standards.
او احساس کرد که با عدم رعایت استانداردهای خود، خود را رسوا کرده است.
02
بی آبرو کردن, خراب کردن اعتبار
to lead someone to lose respect, honor, or a valued position
Transitive: to disgrace sb/sth
مثالها
The scandal disgraced the politician, forcing him to step down from office.
رسوایی سیاستمدار را بی آبرو کرد و او را مجبور به استعفا از سمت خود کرد.
The company ’s unethical practices disgraced its reputation, leading to a drop in sales.
عملکرد غیراخلاقی شرکت، اعتبار آن را لکهدار کرد و منجر به کاهش فروش شد.
Disgrace
01
ننگ, بی آبرویی
a state of dishonor
درخت واژگانی
disgraced
disgrace
grace
