to disobey
01
itaatsizlik etmek
to refuse to follow rules, commands, or orders
Transitive: to disobey a law or command
Örnekler
Children are encouraged not to disobey their parents' instructions.
Çocukların ebeveynlerinin talimatlarını itaat etmememeleri teşvik edilir.
Soldiers are trained to never disobey direct orders from their commanding officers.
Askerler, komutanlarının doğrudan emirlerini asla itaatsizlik etmemek üzere eğitilirler.
Leksikal Ağaç
disobey
obey
