to oblige
01
mecbur etmek
to make someone do something because it is required by law, duty, etc.
Ditransitive: to oblige sb to do sth
Örnekler
The contract obliges both parties to fulfill their agreed-upon responsibilities.
Sözleşme, tarafları üzerinde anlaşılan sorumlulukları yerine getirmeye zorlar.
The law obliges citizens to pay taxes on their income.
Kanun, vatandaşları gelirleri üzerinden vergi ödemeye zorlar.
02
yardım etmek, iyilik yapmak
to provide assistance or do a favor for someone
Transitive: to oblige sb
Örnekler
She obliged her neighbor by watering their plants while they were away on vacation.
Tatildeyken komşusunun bitkilerini sulayarak ona yardım etti.
He obliged his colleague by covering her shift at work when she fell ill.
Hasta olduğunda meslektaşının vardiyasını üstlenerek ona yardım etti.
Leksikal Ağaç
disoblige
obligate
obligatory
oblige
