Szukaj
Wybierz język słownika
to oblige
01
zobowiązywać, przymuszać
to make someone do something because it is required by law, duty, etc.
Ditransitive: to oblige sb to do sth
Przykłady
The contract obliges both parties to fulfill their agreed-upon responsibilities.
Umowa zobowiązuje obie strony do wypełnienia uzgodnionych obowiązków.
The law obliges citizens to pay taxes on their income.
Prawo zobowiązuje obywateli do płacenia podatków od swoich dochodów.
02
pomagać, wyświadczać przysługę
to provide assistance or do a favor for someone
Transitive: to oblige sb
Przykłady
She obliged her neighbor by watering their plants while they were away on vacation.
Ona zobowiązała swojego sąsiada, podlewając jego rośliny, gdy był na wakacjach.
He obliged his colleague by covering her shift at work when she fell ill.
Zobowiązał swojego kolegę, pokrywając jego zmianę w pracy, gdy zachorował.
Drzewo Leksykalne
disoblige
obligate
obligatory
oblige
