Szukaj
Wybierz język słownika
to absolve
01
uniewinniać, zwalniać z odpowiedzialności
to release someone from blame, guilt, or obligation, clearing them of any wrongdoing
Transitive: to absolve sb of sth | to absolve sb from sth
Przykłady
Recognizing the misunderstanding, the manager chose to absolve the employee from blame.
Rozpoznając nieporozumienie, menedżer postanowił zwolnić pracownika z winy.
The court decision was to absolve the defendant of all charges due to lack of evidence.
Decyzja sądu polegała na uniewinnieniu oskarżonego ze wszystkich zarzutów z powodu braku dowodów.
02
rozgrzeszać, wybaczać
to officially forgive someone for a sin or wrongdoing
Transitive: to absolve sb
Przykłady
He was absolved by the priest after confessing his mistakes.
Został rozgrzeszony przez kapłana po wyznaniu swoich błędów.
The clergyman absolved the parishioner, offering forgiveness for their wrongdoings.
Duchowny rozgrzeszył parafianina, oferując przebaczenie za jego przewinienia.
Drzewo Leksykalne
absolved
absolver
absolvitory
absolve
