Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
to absolve
01
vrijspreken, ontlasten
to release someone from blame, guilt, or obligation, clearing them of any wrongdoing
Transitive: to absolve sb of sth | to absolve sb from sth
Voorbeelden
Recognizing the misunderstanding, the manager chose to absolve the employee from blame.
Erkennend het misverstand, koos de manager ervoor om de werknemer van schuld vrij te spreken.
The court decision was to absolve the defendant of all charges due to lack of evidence.
De rechterlijke beslissing was om de verdachte van alle aanklachten te vrijspreken wegens gebrek aan bewijs.
02
vrijspreken, vergeven
to officially forgive someone for a sin or wrongdoing
Transitive: to absolve sb
Voorbeelden
He was absolved by the priest after confessing his mistakes.
Hij werd vrijgesproken door de priester nadat hij zijn fouten had bekend.
The clergyman absolved the parishioner, offering forgiveness for their wrongdoings.
De geestelijke sprak de parochiaan vrij en bood vergeving voor hun wandaden.
Lexicale Boom
absolved
absolver
absolvitory
absolve
