Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
to decree
01
bepalen, gebieden
to make an official judgment, decision, or order
Transitive: to decree a decision or order | to decree that
Voorbeelden
The king decreed that all citizens must pay taxes by the end of the month.
De koning vaardigde een decreet uit dat alle burgers belasting moeten betalen voor het einde van de maand.
The mayor decrees new traffic regulations to improve safety in the city.
De burgemeester vaardigt nieuwe verkeersregels uit om de veiligheid in de stad te verbeteren.
02
verordenen, gebieden
to announce or issue a formal decision or order
Intransitive
Voorbeelden
The king decreed, signaling his authority over the land.
De koning vaardigde een decreet uit, wat zijn gezag over het land aangaf.
The council decreed, asserting its legislative power over municipal matters.
De raad vaardigde een decreet uit, waarbij hij zijn wetgevende macht over gemeentelijke aangelegenheden bevestigde.
Decree
01
decreet, besluit
an official authoritative decision or judgment, especially one made by a government or the ruler of a country
Voorbeelden
The king issued a decree establishing a new tax law.
De koning vaardigde een decreet uit dat een nieuwe belastingwet instelt.
The government ’s decree mandated stricter environmental regulations.
Het decreet van de regering verplichtte strengere milieuregels.
