Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
Sovereignty
01
soevereiniteit, opperste gezag
the supreme authority of a state or governing body to govern itself without interference from external forces
Voorbeelden
The nation asserted its sovereignty by establishing its own laws and governance structure independent of foreign influence.
De natie bevestigde haar soevereiniteit door haar eigen wetten en bestuursstructuur onafhankelijk van buitenlandse invloed vast te stellen.
The treaty recognized the sovereignty of each participating state, affirming their right to make internal decisions without external intervention.
Het verdrag erkende de soevereiniteit van elke deelnemende staat en bevestigde hun recht om interne beslissingen te nemen zonder externe inmenging.
02
soevereiniteit, soevereine macht
the power or right of a state to control the affairs of another state
Voorbeelden
Colonial powers often claimed sovereignty over foreign territories.
Kolonialen machten eisten vaak soevereiniteit over buitenlandse gebieden.
The treaty recognized the sovereignty of one state over another.
Het verdrag erkende de soevereiniteit van de ene staat over de andere.
03
soevereiniteit, opperste autoriteit
the supreme power or authority held by a monarch over a territory or people
Voorbeelden
The king exercised his sovereignty over the entire kingdom.
De koning oefende zijn soevereiniteit uit over het hele koninkrijk.
Royal sovereignty was symbolized by the crown and scepter.
De koninklijke soevereiniteit werd gesymboliseerd door de kroon en de scepter.
