Szukaj
Wybierz język słownika
to brandish
01
wymachiwać, potrząsać
to wave something, especially a weapon, in a threatening or aggressive way
Przykłady
He brandished a knife at them, eyes blazing with fury.
On wymachiwał nożem w ich stronę, oczy płonęły gniewem.
The robber brandished a pistol as he entered the store.
Rabuś wymachiwał pistoletem, gdy wchodził do sklepu.
02
popisywać się, afiszować
to display a trait, skill, or object in a boastful manner
Przykłady
She brandishes her intellect during the debate.
Ona popisuje się swoim intelektem podczas debaty.
He brandished his credentials to silence the critics.
Wymachiwał swoimi referencjami, aby uciszyć krytyków.
Brandish
01
machanie, groźny gest
the act of waving something, typically a weapon, in a showy or threatening way
Przykłady
His brandish of the sword silenced the crowd.
Jego machanie mieczem uciszyło tłum.
With a theatrical brandish, she raised the flag.
Z teatralnym machnięciem podniosła flagę.
