Szukaj
Wybierz język słownika
to ordain
01
nakazać, zarządzić
to officially order something using one's higher authority
Transitive: to ordain sth
Przykłady
The religious leader ordained a day of fasting and prayer for the community.
Przywódca religijny zarządził dzień postu i modlitwy dla społeczności.
The university president ordained a new policy requiring students to attend mandatory seminars.
Rektor uniwersytetu zarządził nową politykę wymagającą od studentów uczestnictwa w obowiązkowych seminariach.
02
wyświęcać, mianować
to officially confer or appoint someone to a position, typically within a religious context such as the priesthood
Transitive: to ordain sb
Przykłady
The bishop ordains new priests during the annual ceremony at the cathedral.
Biskup wyświęca nowych księży podczas corocznej ceremonii w katedrze.
Last year, the church ordained several candidates who had completed their theological studies.
W zeszłym roku kościół wyświęcił kilku kandydatów, którzy ukończyli studia teologiczne.
03
przeznaczać, ustanawiać
(of a higher power) to prearrange or predestine something
Transitive: to ordain an event
Przykłady
It is believed that fate had ordained their meeting, as if their paths were destined to cross.
Uważa się, że los przeznaczył ich spotkanie, jakby ich ścieżki były skazane na przecięcie się.
She felt as though it was ordained by a higher power that she would find the lost artifact.
Czuła, jakby to było przeznaczone przez wyższą moc, że znajdzie zagubiony artefakt.
Drzewo Leksykalne
ordained
ordainer
preordain
ordain
