Αναζήτηση
to pounce
01
επικεφαλής (epikephalís), αναπηδώ (anapidó)
to move down on something or someone with a sudden, swift action, typically with the intention of seizing or capturing
Intransitive: to pounce on sb/sth
Example
The bird swooped down from the sky and pounced on the unsuspecting rodent.
Το πουλί κατέβηκε από τον ουρανό και επικεφαλής στον απροετοίμαστο τρωκτικό.
The goalkeeper anticipated the shot and pounced on the ball, making a remarkable save.
Ο τερματοφύλακας προanticipate τη βολή και αναπηδά πάνω στην μπάλα, κάνοντας μια αξιοσημείωτη απόκρουση.
Pounce
01
άλμα, επίθεση
the act of pouncing
