to pounce
01
saldırmak, atlamak
to move down on something or someone with a sudden, swift action, typically with the intention of seizing or capturing
Intransitive: to pounce on sb/sth
Örnekler
The bird swooped down from the sky and pounced on the unsuspecting rodent.
Kuş gökyüzünden aşağı indi ve hiçbir şeyden haberi olmayan kemirgenin üzerine atladı.
The goalkeeper anticipated the shot and pounced on the ball, making a remarkable save.
Kaleci şutu öngördü ve topun üzerine atıldı, dikkat çekici bir kurtarış yaptı.
Pounce
01
sıçrama, hamle
the act of pouncing
Leksikal Ağaç
pouncing
pounce
