bludgeon
blu
ˈblə
blē
dgeon
ʤən
jēn
British pronunciation
/blˈʌd‍ʒən/

Definitie en betekenis van "bludgeon"in het Engels

to bludgeon
01

dwingen, onder druk zetten

to forcefully pressure someone to do something
Ditransitive: to bludgeon sb into sth
to bludgeon definition and meaning
example
Voorbeelden
The aggressive salesperson attempted to bludgeon customers into buying unnecessary products.
De agressieve verkoper probeerde klanten te dwingen onnodige producten te kopen.
The politician 's aggressive tactics bludgeoned his opponents into supporting his agenda.
De agressieve tactieken van de politicus dreven zijn tegenstanders ertoe zijn agenda te steunen.
02

afranselen, met een knuppel slaan

to violently strike someone repeatedly with a heavy stick
Transitive: to bludgeon sb
example
Voorbeelden
The assailant bludgeoned his victim with a tire iron, leaving them unconscious and bleeding.
De aanvaller sloeg zijn slachtoffer met een koevoet, waardoor hij bewusteloos en bloedend achterbleef.
In the midst of the brawl, one of the fighters bludgeoned his opponent with a metal pipe.
Midden in het gevecht heeft een van de vechters zijn tegenstander met een metalen pijp afgeranseld.
01

knuppel, gummi

a thick, usually short stick or club used to hit or strike, often intended as a weapon
example
Voorbeelden
The guard carried a bludgeon for protection.
De bewaker droeg een knuppel voor bescherming.
The attacker used a wooden bludgeon during the robbery.
De aanvaller gebruikte een houten knuppel tijdens de overval.
LanGeek
Download de App
langeek application

Download Mobile App

stars

app store