Αναζήτηση
Επιλέξτε τη γλώσσα του λεξικού
Obeisance
01
a bodily gesture such as bowing, kneeling, or lowering the head, used to express reverence, submission, shame, or greeting
Παραδείγματα
She made a low obeisance before the temple deity, her forehead touching the ground.
Έκανε μια βαθιά υπόκλιση μπροστά στη θεότητα του ναού, με το μέτωπό της να αγγίζει το έδαφος.
The ambassador offered a formal obeisance to the emperor upon entering the court.
Ο πρέσβης προσέφερε μια επίσημη υπακοή στον αυτοκράτορα κατά την είσοδο στην αυλή.
02
σεβασμός, υποταγή
behavior that expresses respect, submission, or duty toward someone in authority or of higher status
Παραδείγματα
The knight pledged obeisance to his sovereign, vowing loyalty and service.
Ο ιππότης ορκίστηκε υπακοή στον κυρίαρχό του, υποσχόμενος πίστη και υπηρεσία.
Her constant obeisance to her mentor bordered on self-effacement.
Η συνεχής υποταγή της στον μέντορά της πλησίαζε την αυτοεξάλειψη.
