جستجو
زبان دیکشنری را انتخاب کنید
Obeisance
01
a bodily gesture such as bowing, kneeling, or lowering the head, used to express reverence, submission, shame, or greeting
مثالها
She made a low obeisance before the temple deity, her forehead touching the ground.
او تعظیم عمیقی در برابر معبود معبد انجام داد، در حالی که پیشانیاش زمین را لمس میکرد.
The ambassador offered a formal obeisance to the emperor upon entering the court.
سفیر هنگام ورود به دربار، اطاعت رسمی به امپراتور ارائه داد.
02
فرمانبرداری, تواضع، احترام
behavior that expresses respect, submission, or duty toward someone in authority or of higher status
مثالها
The knight pledged obeisance to his sovereign, vowing loyalty and service.
شوالیه اطاعت را به حاکم خود قسم خورد، وفاداری و خدمت را وعده داد.
Her constant obeisance to her mentor bordered on self-effacement.
اطاعت مداوم او نسبت به مربیاش به خودزنی نزدیک بود.
