Obeisance
01
a bodily gesture such as bowing, kneeling, or lowering the head, used to express reverence, submission, shame, or greeting
Örnekler
She made a low obeisance before the temple deity, her forehead touching the ground.
Tapınak tanrısının önünde derin bir saygı eğilmesi yaptı, alnı yere değiyordu.
The ambassador offered a formal obeisance to the emperor upon entering the court.
Büyükelçi, saraya girerken imparatora resmi bir itaat sundu.
02
baş eğme
behavior that expresses respect, submission, or duty toward someone in authority or of higher status
Örnekler
The knight pledged obeisance to his sovereign, vowing loyalty and service.
Şövalye, hükümdarına itaat sözü verdi, sadakat ve hizmet yemini etti.
Her constant obeisance to her mentor bordered on self-effacement.
Mentoruna sürekli itaatkârlığı kendini silme noktasına geliyordu.
