Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
Obeisance
01
a bodily gesture such as bowing, kneeling, or lowering the head, used to express reverence, submission, shame, or greeting
Voorbeelden
She made a low obeisance before the temple deity, her forehead touching the ground.
Ze maakte een diepe buiging voor de tempelgodheid, met haar voorhoofd de grond rakend.
The ambassador offered a formal obeisance to the emperor upon entering the court.
De ambassadeur bood een formele eerbied aan de keizer bij het betreden van het hof.
02
eerbetoon, onderdanigheid
behavior that expresses respect, submission, or duty toward someone in authority or of higher status
Voorbeelden
The knight pledged obeisance to his sovereign, vowing loyalty and service.
De ridder zwoer gehoorzaamheid aan zijn soeverein, beloofde loyaliteit en dienst.
Her constant obeisance to her mentor bordered on self-effacement.
Haar constante eerbied voor haar mentor grensde aan zelfuitwissing.
