obedience
o
ow
be
ˈbi
bi
dience
diəns
diēns
British pronunciation
/əˈbiːdiəns/

Definitie en betekenis van "obedience"in het Engels

01

gehoorzaamheid, onderdanigheid

the action of respecting or following the instructions of someone in authority
example
Voorbeelden
The soldier 's strict obedience to orders earned him a commendation.
De strikte gehoorzaamheid van de soldaat aan bevelen leverde hem een commendatie op.
Parents often expect obedience from their children to ensure their safety.
Ouders verwachten vaak gehoorzaamheid van hun kinderen om hun veiligheid te waarborgen.
02

gehoorzaamheid, heerschappij

a territory or region under the authority of a ruler or governing body
example
Voorbeelden
Settlers were expected to pay taxes to the obedience of the local lord.
Van kolonisten werd verwacht belasting te betalen aan de gehoorzaamheid van de lokale heer.
The province fell under the obedience of the central government.
De provincie viel onder de gehoorzaamheid van de centrale overheid.
03

gehoorzaamheid, kerkelijke onderwerping

an area or group subject to the authority of a church or religious leader
example
Voorbeelden
The monastery was under the obedience of the Bishop of Rome.
Het klooster stond onder de gehoorzaamheid van de bisschop van Rome.
Several parishes fell within the obedience of the archbishop.
Verschillende parochies vielen binnen de gehoorzaamheid van de aartsbisschop.
LanGeek
Download de App
langeek application

Download Mobile App

stars

app store