Szukaj
Wybierz język słownika
Obeisance
01
a bodily gesture such as bowing, kneeling, or lowering the head, used to express reverence, submission, shame, or greeting
Przykłady
She made a low obeisance before the temple deity, her forehead touching the ground.
Wykonała głęboki ukłon przed bóstwem świątyni, dotykając czołem ziemi.
The ambassador offered a formal obeisance to the emperor upon entering the court.
Ambasador złożył formalny hołd cesarzowi przy wejściu na dwór.
02
hołd, posłuszeństwo
behavior that expresses respect, submission, or duty toward someone in authority or of higher status
Przykłady
The knight pledged obeisance to his sovereign, vowing loyalty and service.
Rycerz złożył przysięgę posłuszeństwa swojemu władcy, obiecując lojalność i służbę.
Her constant obeisance to her mentor bordered on self-effacement.
Jej ciągła uległość wobec mentora graniczyła z samounicestwieniem.
