جستجو
زبان دیکشنری را انتخاب کنید
Handcuff
01
دستبند (پلیس)
a pair of rings made of metal with a chain attached to them, used for putting on the wrists of prisoners
مثالها
The police officer placed the suspect 's hands in handcuffs after arresting him.
مامور پلیس دست های مظنون را در دستبند گذاشت پس از دستگیری او.
He felt the cold metal of the handcuffs tighten around his wrists as he was led to the police car.
او احساس کرد فلز سرد دستبندها دور مچهایش تنگتر میشود در حالی که به سمت ماشین پلیس برده میشد.
to handcuff
01
دستبند زدن
to restrain a person's hands together using a device, commonly done by law enforcement during an arrest
Transitive: to handcuff sb
مثالها
The police officer decided to handcuff the suspect to prevent any attempts to flee.
افسر پلیس تصمیم گرفت متهم را دستبند بزند تا از هرگونه تلاش برای فرار جلوگیری کند.
Law enforcement may handcuff individuals for the safety of both the officers and the person being detained.
مقامات اجرای قانون ممکن است افراد را دستبند بزنند برای امنیت هم مأموران و هم فرد بازداشت شده.
درخت واژگانی
handcuff
hand
cuff
