Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
Handcuff
01
handboeien, boeien
a pair of rings made of metal with a chain attached to them, used for putting on the wrists of prisoners
Voorbeelden
The police officer placed the suspect 's hands in handcuffs after arresting him.
De politieagent deed de handen van de verdachte in handboeien na zijn arrestatie.
He felt the cold metal of the handcuffs tighten around his wrists as he was led to the police car.
Hij voelde het koude metaal van de handboeien strakker worden om zijn polsen terwijl hij naar de politieauto werd geleid.
to handcuff
01
boeien
to restrain a person's hands together using a device, commonly done by law enforcement during an arrest
Transitive: to handcuff sb
Voorbeelden
The police officer decided to handcuff the suspect to prevent any attempts to flee.
De politieagent besloot de verdachte te boeien om te voorkomen dat hij zou proberen te vluchten.
Law enforcement may handcuff individuals for the safety of both the officers and the person being detained.
Handhavers van de wet kunnen individuen boeien voor de veiligheid van zowel de agenten als de vastgehouden persoon.
Lexicale Boom
handcuff
hand
cuff
