جستجو
زبان دیکشنری را انتخاب کنید
Duel
01
دوئل
a prearranged fight with deadly weapons by two people (accompanied by seconds) in order to settle a quarrel over a point of honor
02
دوئل, نبرد
any struggle between two skillful opponents (individuals or groups)
to duel
01
دوئل کردن، مبارزه کردن در دوئل
to engage in a combat or competition between two individuals
Intransitive
مثالها
In medieval times, knights would duel to settle disputes or defend honor.
در قرون وسطی، شوالیهها برای حل اختلافات یا دفاع از شرافت دوئل میکردند.
Historical figures might duel with swords to resolve personal conflicts.
شخصیتهای تاریخی ممکن است برای حل اختلافات شخصی با شمشیر دوئل کنند.
