Αναζήτηση
Επιλέξτε τη γλώσσα του λεξικού
Duel
01
μονομαχία
a prearranged fight with deadly weapons by two people (accompanied by seconds) in order to settle a quarrel over a point of honor
02
μονομαχία, πάλη
any struggle between two skillful opponents (individuals or groups)
to duel
01
μονομαχώ, ανταγωνίζομαι σε μονομαχία
to engage in a combat or competition between two individuals
Intransitive
Παραδείγματα
In medieval times, knights would duel to settle disputes or defend honor.
Στον Μεσαίωνα, οι ιππότες μονομαχούσαν για να λύσουν διαφορές ή να υπερασπιστούν την τιμή τους.
Historical figures might duel with swords to resolve personal conflicts.
Οι ιστορικές φιγούρες μπορεί να μονομαχούσαν με σπαθιά για να επιλύσουν προσωπικές διαφορές.
