Szukaj
Wybierz język słownika
Duel
01
pojedynek
a prearranged fight with deadly weapons by two people (accompanied by seconds) in order to settle a quarrel over a point of honor
02
pojedynek, walka
any struggle between two skillful opponents (individuals or groups)
to duel
01
pojedynek, walczyć w pojedynku
to engage in a combat or competition between two individuals
Intransitive
Przykłady
In medieval times, knights would duel to settle disputes or defend honor.
W średniowieczu rycerze pojedynkowali się, aby rozstrzygać spory lub bronić honoru.
Historical figures might duel with swords to resolve personal conflicts.
Postacie historyczne mogły pojedykować się na miecze, aby rozwiązać osobiste konflikty.
