to clobber
01
ezici bir şekilde yenmek, darmadağın etmek
to decisively and thoroughly beat the opponent in a competition or fight
Transitive: to clobber an opponent
Örnekler
The team clobbered their opponents in the soccer match with a 6-1 score.
Takım, futbol maçında rakiplerini 6-1'lik skorla ezdi geçti.
The experienced wrestler managed to clobber his adversary, securing an easy win.
Deneyimli güreşçi, rakibini ezmeyi başararak kolay bir zafer elde etti.
02
dövmek, pataklamak
to hit someone or something with great force
Transitive: to clobber sb/sth
Örnekler
The boxer was clobbered by a right hook, causing him to stumble.
Boksör, sağ kroşe ile şiddetle vuruldu ve bu onun sendelemesine neden oldu.
She clobbered the pillow in frustration, letting out her anger.
Hayal kırıklığı içinde yastığı hırpaladı, öfkesini dışarı vurdu.
Clobber
01
eşya, mülk
informal terms for personal possessions
