Szukaj
Wybierz język słownika
to dispute
01
spierać się, dyskutować
to argue with someone, particularly over the ownership of something, facts, etc.
Transitive: to dispute sth
Przykłady
The two colleagues started to dispute the best approach to solving the project's challenges.
Dwóch kolegów zaczęło spierać się o najlepsze podejście do rozwiązania wyzwań projektu.
The parties involved disputed the terms of the agreement, leading to prolonged negotiations.
Zaangażowane strony spierały się o warunki umowy, co doprowadziło do przedłużających się negocjacji.
02
kwestionować, podważać
to doubt a fact or to call its truth into question
Transitive: to dispute a fact or assertion
Przykłady
He disputed the accuracy of the witness's testimony, claiming it was unreliable.
Podważył dokładność zeznań świadka, twierdząc, że są niewiarygodne.
The scientists disputed the findings of the study, citing flaws in the methodology.
Naukowcy zakwestionowali wyniki badania, wskazując na wady metodologii.
Dispute
01
spór, konflikt
a disagreement or argument, often involving conflicting opinions or interests
Przykłady
The dispute between the two neighbors was settled after a lengthy mediation session.
Spór między dwoma sąsiadami został rozwiązany po długiej sesji mediacji.
The company faced a legal dispute over the terms of the contract.
Firma stanęła w obliczu sporu prawnego dotyczącego warunków umowy.
02
a disagreement between employers and workers, often leading to strikes, lockouts, or other industrial actions
Przykłady
The company faced a labor dispute over wages.
Workers threatened industrial action during the dispute.
Drzewo Leksykalne
disputative
disputed
dispute
