Szukaj
concomitant
01
współwystępujący, wspóltowarzyszący
simultaneously occurring with something else as it is either related to it or an outcome of it
Example
With the rapid growth of the city came the concomitant challenges of increased traffic and infrastructure demands.
Szybki rozwój miasta przyniósł współwystępujące wyzwania w postaci zwiększonego ruchu i wymagań infrastrukturalnych.
The industrial revolution and its concomitant innovations changed the face of the world.
Rewolucja przemysłowa i jej współtowarzyszące innowacje zmieniły oblicze świata.
Concomitant
01
konkomitant, towarzyszące zjawisko
an event or situation that happens at the same time as or in connection with another
word family
concomit
Verb
concomitant
Adjective
concomitantly
Adverb
concomitantly
Adverb
Bliskie Słowa
