concomitant
con
ˌkɑn
kaan
co
ˈkɑ
kaa
mi
tant
tənt
tēnt
British pronunciation
/kənkˈɒmɪtənt/

Definicja i znaczenie słowa „concomitant” po angielsku

concomitant
01

towarzyszący, równoczesny

simultaneously occurring with something else as it is either related to it or an outcome of it
concomitant definition and meaning
example
Przykłady
With the rapid growth of the city came the concomitant challenges of increased traffic and infrastructure demands.
Wraz z szybkim wzrostem miasta pojawiły się towarzyszące wyzwania zwiększonego ruchu i zapotrzebowania na infrastrukturę.
The industrial revolution and its concomitant innovations changed the face of the world.
Rewolucja przemysłowa i jej towarzyszące innowacje zmieniły oblicze świata.
Concomitant
01

towarzyszący stan, jednoczesna konsekwencja

a condition or event that occurs simultaneously with or in connection to another
example
Przykłady
High stress is a common concomitant of demanding jobs.
Wysoki stres jest powszechnym towarzyszem wymagających zawodów.
The rise in pollution was a concomitant of rapid industrial growth.
Wzrost zanieczyszczenia był towarzyszącym zjawiskiem szybkiego wzrostu przemysłowego.
LanGeek
Pobierz Aplikację
langeek application

Download Mobile App

stars

app store