concomitant
con
ˌkɑn
kaan
co
ˈkɑ
kaa
mi
tant
tənt
tēnt
British pronunciation
/kənkˈɒmɪtənt/

Definitie en betekenis van "concomitant"in het Engels

01

begeleidend, gelijktijdig

simultaneously occurring with something else as it is either related to it or an outcome of it
concomitant definition and meaning
example
Voorbeelden
With the rapid growth of the city came the concomitant challenges of increased traffic and infrastructure demands.
Met de snelle groei van de stad kwamen de begeleidende uitdagingen van toegenomen verkeer en infrastructuurbehoeften.
The industrial revolution and its concomitant innovations changed the face of the world.
De industriële revolutie en haar begeleidende innovaties veranderden het aanzien van de wereld.
01

begeleidende toestand, gelijktijdig gevolg

a condition or event that occurs simultaneously with or in connection to another
example
Voorbeelden
High stress is a common concomitant of demanding jobs.
Hoge stress is een veelvoorkomende begeleider van veeleisende banen.
The rise in pollution was a concomitant of rapid industrial growth.
De toename van vervuiling was een begeleidend verschijnsel van de snelle industriële groei.
LanGeek
Download de App
langeek application

Download Mobile App

stars

app store