to fall apart
[phrase form: fall]
01
parçalara ayrılmak
to fall or break into pieces as a result of being in an extremely bad condition
Intransitive
Örnekler
The neglected house, worn down by years of weathering, finally began to fall apart, with sections of the roof and walls collapsing.
İhmal edilmiş ev, yılların getirdiği hava koşullarıyla yıpranmış, sonunda parçalanmaya başladı, çatı ve duvarların bölümleri çöktü.
The old book, its pages yellowed and brittle, seemed ready to fall apart with each turn.
Eski kitap, sayfaları sararmış ve kırılgan, her çevirişte parçalanmaya hazır gibiydi.
02
parçalanmak, dağılmak
to experience a mental breakdown
Intransitive
Örnekler
After the traumatic event, she began to fall apart emotionally, struggling to cope with the aftermath.
Travmatik olaydan sonra, duygusal olarak parçalanmaya başladı, sonuçlarla başa çıkmak için mücadele etti.
The constant pressure at work caused him to fall apart, leading to burnout and a decline in mental health.
İşteki sürekli baskı onun parçalanmasına neden oldu, bu da tükenmişliğe ve zihinsel sağlığın bozulmasına yol açtı.
03
dağılmak, parçalanmak
(of an organization or system, or agreement) to experience a breakdown or failure in its structure, operations, or cohesion
Intransitive
Örnekler
The business partnership began to fall apart when disagreements over financial matters arose.
Finansal konularda anlaşmazlıklar ortaya çıktığında iş ortaklığı dağılmaya başladı.
The political alliance started to fall apart as members could not agree on key policy issues.
Üyeler kilit politika konularında anlaşamayınca siyasi ittifak dağılmaya başladı.
