to discredit
01
itibarını sarsmak
to make someone or something be no longer respected
Transitive: to discredit a person or their reputation
Örnekler
From their discriminatory practices to their mistreatment of employees, the company 's actions have discredited their reputation as a fair and respected employer.
Ayrımcı uygulamalarından çalışanlarına kötü muamelelerine kadar, şirketin eylemleri adil ve saygın bir işveren olarak itibarını zedeledi.
The scandal served to discredit the politician in the eyes of the public.
Skandal, politikacının gözünde halkın gözünde itibarını sarsmak için hizmet etti.
02
itibarsızlaştırmak, şüphe uyandırmak
to raise doubt about someone or something and make people stop believing in them
Transitive: to discredit information
Örnekler
Attempts to discredit the research findings were unsuccessful, as the data and methodology were sound.
Araştırma bulgularını itibarsızlaştırma girişimleri başarısız oldu, çünkü veri ve metodoloji sağlamdı.
The online article 's misleading information and lack of reliable sources quickly discredited its claims.
Çevrimiçi makalenin yanıltıcı bilgileri ve güvenilir kaynakların eksikliği, iddialarını hızla itibarsızlaştırdı.
03
itibarsızlaştırmak, güvenilirliğini sarsmak
to make people believe someone or something is not trustworthy or reliable
Transitive: to discredit sb/sth
Örnekler
His mistakes at work were used to discredit his ability to lead the project.
İş yerindeki hataları, projeyi yönetme yeteneğini itibarsızlaştırmak için kullanıldı.
The lawyer attempted to discredit the witness during cross-examination.
Avukat, çapraz sorgulama sırasında tanığı itibarsızlaştırmaya çalıştı.
Discredit
01
itibarsızlık, güven kaybı
the state of being held in low esteem
Leksikal Ağaç
discredit
credit
