Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
to discredit
01
in diskrediet brengen, beschamen
to make someone or something be no longer respected
Transitive: to discredit a person or their reputation
Voorbeelden
From their discriminatory practices to their mistreatment of employees, the company 's actions have discredited their reputation as a fair and respected employer.
Van hun discriminerende praktijken tot hun mishandeling van werknemers, hebben de acties van het bedrijf hun reputatie als een eerlijke en gerespecteerde werkgever in diskrediet gebracht.
The scandal served to discredit the politician in the eyes of the public.
Het schandaal diende om de politicus in de ogen van het publiek in diskrediet te brengen.
02
in diskrediet brengen, twijfel zaaien
to raise doubt about someone or something and make people stop believing in them
Transitive: to discredit information
Voorbeelden
Attempts to discredit the research findings were unsuccessful, as the data and methodology were sound.
Pogingen om de onderzoeksresultaten in diskrediet te brengen waren niet succesvol, omdat de gegevens en methodologie solide waren.
The online article 's misleading information and lack of reliable sources quickly discredited its claims.
De misleidende informatie van het online artikel en het gebrek aan betrouwbare bronnen hebben de beweringen snel in diskrediet gebracht.
03
in diskrediet brengen, ontkrachten
to make people believe someone or something is not trustworthy or reliable
Transitive: to discredit sb/sth
Voorbeelden
His mistakes at work were used to discredit his ability to lead the project.
Zijn fouten op het werk werden gebruikt om zijn vermogen om het project te leiden in diskrediet te brengen.
The lawyer attempted to discredit the witness during cross-examination.
De advocaat probeerde de getuige tijdens het kruisverhoor in diskrediet te brengen.
Discredit
01
diskrediet, verlies van aanzien
the state of being held in low esteem
Lexicale Boom
discredit
credit
