Szukaj
Wybierz język słownika
to infuriate
01
wściekać, doprowadzać do wściekłości
to make someone extremely angry
Transitive: to infuriate sb
Przykłady
His dishonesty infuriated his colleagues.
Jego nieuczciwość wściekła jego kolegów.
The blatant disregard for the rules infuriated the coach.
Rakietujące lekceważenie zasad wściekło trenera.
Drzewo Leksykalne
infuriated
infuriating
infuriation
infuriate
