Szukaj
Wybierz język słownika
to distress
01
dręczyć, martwić
to cause someone difficulty or hardship, particularly financial struggles or emotional turmoil
Transitive: to distress sb
Przykłady
The sudden loss of his job distressed him greatly, as he struggled to pay his bills.
Nagła utrata pracy bardzo go zdołowała, gdy walczył o opłacenie rachunków.
The unexpected medical expenses distressed the family, causing them to worry about their finances.
Nieoczekiwane wydatki medyczne zdołowały rodzinę, powodując, że martwili się o swoje finanse.
Przykłady
The news of the accident distressed her deeply.
Wiadomość o wypadku głęboko zasmuciła ją.
The loud arguments in the house distressed the children.
Głośne kłótnie w domu zasmuciły dzieci.
Distress
01
udręka, cierpienie
a state of extreme emotional pain or suffering
Przykłady
She was in distress after hearing the tragic news.
Była w rozpaczy po usłyszeniu tragicznej wiadomości.
The company faced financial distress.
Firma stanęła w obliczu finansowej udręki.
02
niebezpieczeństwo, sytuacja awaryjna
a situation where an airplane, ship, etc. requires help because it is in serious danger
Przykłady
The distress call from the stranded hikers prompted an immediate search and rescue operation.
Wezwanie pomocy od uwięzionych turystów wywołało natychmiastową akcję poszukiwawczo-ratowniczą.
The distress signal from the sinking ship was picked up by nearby vessels.
Sygnał ratunkowy z tonącego statku został odebrany przez pobliskie statki.
03
the act of seizing and holding property as security for debt or to satisfy a claim
Przykłady
The landlord used distress to recover unpaid rent.
Distress of the debtor's goods was ordered by the court.
04
intense physical pain or suffering
Przykłady
The athlete was in visible distress after the injury.
She gasped in distress as the burn worsened.
Drzewo Leksykalne
distressed
distressing
distress
