reign
reign
reɪn
rein
British pronunciation
/ɹˈe‍ɪn/

Definitie en betekenis van "reign"in het Engels

to reign
01

regeren, heersen

to have control and authority over a place, like a country
Intransitive
to reign definition and meaning
example
Voorbeelden
The king reigned over the kingdom for decades, establishing a prosperous era.
De koning regeerde decennia lang over het koninkrijk en vestigde een welvarend tijdperk.
The elected leader began to reign after a successful political campaign.
De gekozen leider begon te regeren na een succesvolle politieke campagne.
02

heersen, domineren

to be predominant or prevalent
Intransitive
example
Voorbeelden
Throughout history, various ideologies have reigned over different regions, shaping the cultural and political landscape.
Door de geschiedenis heen hebben verschillende ideologieën over verschillende regio's geregeerd, waardoor het culturele en politieke landschap is gevormd.
The championship team reigned over the sports league for consecutive seasons, showcasing unparalleled skill and teamwork.
Het kampioensteam heerste over de sportcompetitie voor opeenvolgende seizoenen en toonde ongeëvenaarde vaardigheid en teamwork.
01

the length of time during which a king, queen, or other monarch rules

Wiki
example
Voorbeelden
Queen Victoria 's reign lasted over 63 years.
The reign of King Henry VIII was marked by political and religious upheaval.
02

a time when a person, group, or thing holds influence, authority, or supremacy

example
Voorbeelden
The reign of the smartphone changed how we communicate.
His reign over the company lasted a decade.
03

the legal, political, or formal authority held by a monarch

example
Voorbeelden
The king exercised his reign with wisdom and fairness.
The queen 's reign extended to all territories under her control.
LanGeek
Download de App
langeek application

Download Mobile App

stars

app store