Αναζήτηση
Επιλέξτε τη γλώσσα του λεξικού
Insurgent
01
ανατρεπτικός, επαναστάτης
a person who takes part in an armed rebellion against the constituted authority (especially in the hope of improving conditions)
02
αντάρτης, επαναστάτης
a member of an irregular armed force that fights a stronger force by sabotage and harassment
insurgent
01
αποστατικός, επαναστατικός
referring to a person or group that actively opposes against established authority, usually involving a political or armed conflict
Παραδείγματα
In the midst of political unrest, an insurgent movement emerged, organizing protests, strikes, and acts of civil disobedience to challenge the government's policies.
Στο μέσο της πολιτικής αναταραχής, ένα αντάρτικο κίνημα αναδύθηκε, οργανώνοντας διαδηλώσεις, απεργίες και πράξεις πολιτικής ανυπακοής για να αμφισβητήσει τις πολιτικές της κυβέρνησης.
The insurgent forces used guerrilla warfare tactics, such as ambushes and hit-and-run attacks, to weaken the military capabilities of the occupying forces.
Οι αναστατωτικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν τακτικές ανταρτοπόλεμου, όπως ενέδρες και επιθέσεις χτυπήσου-φύγε, για να αποδυναμώσουν τις στρατιωτικές δυνατότητες των δυνάμεων κατοχής.
