Szukaj
Wybierz język słownika
Insurgent
01
powstaniec, buntownik
a person who takes part in an armed rebellion against the constituted authority (especially in the hope of improving conditions)
02
powstaniec, buntownik
a member of an irregular armed force that fights a stronger force by sabotage and harassment
insurgent
01
powstańczy, buntowniczy
referring to a person or group that actively opposes against established authority, usually involving a political or armed conflict
Przykłady
In the midst of political unrest, an insurgent movement emerged, organizing protests, strikes, and acts of civil disobedience to challenge the government's policies.
W środku politycznych zamieszek pojawił się ruch powstańczy, organizujący protesty, strajki i akty obywatelskiego nieposłuszeństwa, aby rzucić wyzwanie polityce rządu.
The insurgent forces used guerrilla warfare tactics, such as ambushes and hit-and-run attacks, to weaken the military capabilities of the occupying forces.
Siły powstańcze stosowały taktykę walki partyzanckiej, taką jak zasadzki i ataki typu „uderz i uciekaj”, aby osłabić zdolności militarne sił okupacyjnych.
