to coerce
01
mecbur etmek
to force someone to do something through threats or manipulation
Ditransitive: to coerce sb to do sth | to coerce sb into sth
Örnekler
The criminal coerced the witness into changing their testimony through intimidation.
Suçlu, tanığı zorlayarak ifadesini değiştirmeye zorladı.
The authoritarian government used its power to coerce citizens into supporting a particular political ideology.
Otoriter hükümet, vatandaşları belirli bir siyasi ideolojiyi desteklemeye zorlamak için gücünü kullandı.
Leksikal Ağaç
coercion
coercive
coerce
