Szukaj
Wybierz język słownika
to growl
01
warczeć, burczeć
(of animals, particularly dogs) to make a rumbling sound from the throat as a sign of warning
Intransitive
Przykłady
The bear growled menacingly, warning other animals to stay away.
Niedźwiedź warknął groźnie, ostrzegając inne zwierzęta, aby się trzymały z daleka.
The dog began to growl when a stranger approached its territory.
Pies zaczął warczeć, gdy obcy zbliżył się do jego terytorium.
02
warczeć, burczeć
to speak in a low, guttural voice, often indicating anger, irritation, or frustration
Przykłady
He growled at the rude comment, clearly annoyed.
Warknął na niegrzeczny komentarz, wyraźnie zirytowany.
She growled in frustration when she could n’t find her keys.
Warknęła** z frustracji, gdy nie mogła znaleźć swoich kluczy.
Growl
01
a low, guttural sound made by an animal, typically to express anger, threat, or warning
Przykłady
The dog emitted a deep growl when the stranger approached.
A growl from the lion warned the intruders to stay back.
Drzewo Leksykalne
growler
growling
growl
