Szukaj
Wybierz język słownika
distinctive
01
charakterystyczny, wyróżniający
possessing a quality that is noticeable and different
Przykłady
Her distinctive laugh could be heard from across the room, making her easily recognizable in a crowd.
Jej charakterystyczny śmiech było słychać z drugiego końca pokoju, co sprawiało, że była łatwo rozpoznawalna w tłumie.
The building 's distinctive architecture, with its curved façade and glass walls, made it a landmark in the city.
Charakterystyczna architektura budynku, z zakrzywioną fasadą i szklanymi ścianami, uczyniła go punktem orientacyjnym w mieście.
Drzewo Leksykalne
distinctively
distinctiveness
distinctive
