Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
distinctive
01
kenmerkend, onderscheidend
possessing a quality that is noticeable and different
Voorbeelden
Her distinctive laugh could be heard from across the room, making her easily recognizable in a crowd.
Haar kenmerkende lach was aan de andere kant van de kamer te horen, waardoor ze gemakkelijk herkenbaar was in een menigte.
The building 's distinctive architecture, with its curved façade and glass walls, made it a landmark in the city.
De kenmerkende architectuur van het gebouw, met zijn gebogen gevel en glazen muren, maakte het een herkenningspunt in de stad.
Lexicale Boom
distinctively
distinctiveness
distinctive
