Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
distinct
01
onderscheiden, verschillend
separate and different in a way that is easily recognized
Voorbeelden
The twins may look similar, but they have distinct personalities that set them apart.
De tweelingen kunnen er hetzelfde uitzien, maar ze hebben verschillende persoonlijkheden die hen onderscheiden.
The two cultures have distinct customs and traditions, despite sharing geographical proximity.
De twee culturen hebben duidelijke gewoonten en tradities, ondanks het delen van geografische nabijheid.
02
onderscheiden, duidelijk
easily noticeable or perceived by senses
Voorbeelden
The two species of birds have distinct markings that make them easy to identify.
De twee soorten vogels hebben duidelijke markeringen die ze gemakkelijk te identificeren maken.
Her voice has a distinct tone that sets her apart from other singers.
Haar stem heeft een duidelijke toon die haar onderscheidt van andere zangers.
03
onderscheiden, afzonderlijk
constituting a separate entity or part
04
onderscheiden, scherp gedefinieerd
clearly or sharply defined to the mind
05
onderscheiden, herkenbaar
recognizable; marked
Lexicale Boom
distinctly
distinctness
indistinct
distinct
