Szukaj
Wybierz język słownika
Opponent
01
przeciwnik, oponent
someone who plays against another player in a game, contest, etc.
Przykłady
The two opponents faced off in the final match of the tennis tournament.
Dwaj przeciwnicy stanęli naprzeciwko siebie w finale turnieju tenisowego.
She admired her opponent's skills but was determined to win the race.
Podziwiała umiejętności swojego przeciwnika, ale była zdeterminowana, aby wygrać wyścig.
02
przeciwnik, oponent
someone who disagrees with a system, plan, etc. and intends to put an end to it or change it
Przykłady
His opponent in the chess tournament was highly skilled.
Jego przeciwnik w turnieju szachowym był bardzo utalentowany.
She faced a tough opponent in the final round of the debate.
W ostatniej rundzie debaty stanęła przed trudnym przeciwnikiem.
opponent
01
przeciwny, przeciwnik
characterized by active opposition, hostility, or resistance
Przykłady
The two teams took opponent positions on the field, ready for a fierce competition.
Drużyny zajęły przeciwne pozycje na boisku, gotowe do zaciętej rywalizacji.
The debate was marked by opponent arguments, with neither side willing to concede.
Debatę charakteryzowały przeciwne argumenty, żadna ze stron nie chciała ustąpić.
