Szukaj
Wybierz język słownika
obdurate
01
uparty, zatwardziały
stubbornly refusing to change one's behavior or course, especially in doing wrong
Przykłady
The criminal remained obdurate, refusing to admit guilt.
Przestępca pozostał uparty, odmawiając przyznania się do winy.
He was obdurate in his dishonesty, even when confronted with evidence.
Był uparty w swojej nieuczciwości, nawet gdy stanął przed dowodami.
02
nieczuły, zatwardziały
emotionally hardened; unmoved by pity, compassion, or tender feelings
Przykłady
The king was obdurate to the cries of his starving people.
Król był nieugięty wobec krzyków swojego głodującego ludu.
She gave an obdurate response, showing no sympathy for their suffering.
Dała uparty odpowiedź, nie okazując współczucia dla ich cierpienia.
