Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
to rebut
01
weerleggen, tegenspreken
to prove something false or incorrect with evidence or argumentation
Transitive: to rebut a statement or claim
Voorbeelden
The lawyer rebutted the opposing argument with strong evidence.
De advocaat weerlegde het tegenargument met sterk bewijs.
His research findings effectively rebutted the prevailing theory.
Zijn onderzoeksresultaten weerlegden effectief de heersende theorie.
02
weerleggen, tegenspreken
to argue logically in order to disprove a statement
Lexicale Boom
rebutter
rebut
