Szukaj
annoying
01
irytujący, zdenerwujący
causing slight anger
Example
The annoying sound of construction outside disrupted her concentration.
Irytujący dźwięk budowy na zewnątrz zakłócił jej koncentrację.
The annoying habit of tapping his foot constantly during the meeting distracted everyone.
Irytujący nawyk stukanie nogą ciągle podczas spotkania rozpraszał wszystkich.
Annoying
01
dokuczliwość, irytacja
the act of troubling or annoying someone
word family
annoy
Verb
annoying
Adjective
annoyingly
Adverb
annoyingly
Adverb
