Szukaj
Wybierz język słownika
to disarm
01
rozbroić, zneutralizować
to deprive someone or something of weapons or the ability to cause harm
Transitive: to disarm sb
Przykłady
Police officers worked to peacefully disarm the suspect holding hostages.
Policjanci pracowali nad pokojowym rozbrojeniem podejrzanego przetrzymującego zakładników.
The soldier disarmed the enemy combatant by swiftly knocking the weapon out of their hand.
Żołnierz rozbroił wrogiego bojownika, szybko wybijając broń z jego ręki.
02
rozbroić, zmniejszyć siły militarne
to give up weapons or reduce military strength willingly
Intransitive
Przykłady
After the treaty, the troops agreed to disarm by the next day.
Po traktacie wojska zgodziły się rozbroić do następnego dnia.
Several nations disarmed following the peace negotiations.
Kilka narodów rozbroiło się po negocjacjach pokojowych.
03
rozbrajać, uspokajać
to calm or reduce someone’s anger, fear, or suspicion
Transitive: to disarm sb
Przykłady
He used humor to disarm the hostile crowd.
Użył humoru, aby rozbroić wrogi tłum.
The officer 's calm tone helped disarm the anxious citizens.
Spokojny ton oficera pomógł rozbroić zaniepokojonych obywateli.
Drzewo Leksykalne
disarmer
disarming
disarm
arm
