Zoeken
Selecteer de woordenboektaal
innocent
01
onschuldig, niet schuldig
not having committed a wrongdoing or offense
Voorbeelden
The evidence presented in court proved that he was innocent of the crime he was accused of.
Het bewijs dat in de rechtbank werd gepresenteerd, bewees dat hij onschuldig was aan het misdrijf waarvan hij werd beschuldigd.
The innocent bystander witnessed the accident and provided crucial testimony to the police.
De onschuldige omstander was getuige van het ongeluk en leverde cruciaal bewijs aan de politie.
02
onschuldig, puur
being morally good and free from sin, especially without a perception of evil
Voorbeelden
The child ’s innocent curiosity about the world was heartwarming.
De onschuldige nieuwsgierigheid van het kind naar de wereld was hartverwarmend.
Despite the accusations, she maintained her innocent demeanor and sincerity.
Ondanks de beschuldigingen behield ze haar onschuldige houding en oprechtheid.
03
onschuldig, onschadelijk
lacking intent or capacity to injure
Voorbeelden
The innocent child believed everything she was told without question.
Het onschuldige kind geloofde alles wat haar werd verteld zonder vragen te stellen.
They were trying to protect the innocent youth from the harsh realities of society.
Ze probeerden de onschuldige jeugd te beschermen tegen de harde realiteiten van de samenleving.
05
ontbloot, ontberend
completely wanting or lacking
06
onschuldig, naïef
(used of things) lacking sense or awareness
07
onwetend, naïef
not knowledgeable about something specified
Innocent
01
onschuldige, naïef
a person who lacks knowledge of evil
Lexicale Boom
innocently
innocent
innocence
innoc
